Voor mij is december een maand waarin mijn gevoel alle kanten opvliegt. Mijn hoofd en hart maken deze maand echt overuren. “Weer een jaar voorbij, wat is er allemaal gebeurt, uitzicht op een nieuw jaar, wat wil ik achterlaten in het oude en wat neem ik mee het nieuwe jaar in?” Mijn hele lijf is dan onrustig. Ik slaap slechter door alle gedachtes en ik ben op momenten echt een emotioneel wrak (ja nog meer dan normaal).

Dit jaar is dat misschien nog wel een beetje extra. Het hele jaar werd ons gevoel bij elke persconferentie weer helemaal door elkaar geschud. Het virus op zichzelf, maar natuurlijk vooral de gevolgen ervan maakten dit jaar veel los. Tijdens de eerste golf waren het nog vooral boodschappen van liefde, kracht en gemeenschap “Samen tegen het virus”! Maar hoe langer het allemaal duurde, dat samen sterk zijn, hoe meer de stemming omsloeg.

Onze emoties ging alle kanten op. Het ene moment voel je je best lekker; dat thuiswerken is eigenlijk wel prima, nu heb je meer tijd voor je gezin en kids en dat je af en toe gewoon in je chill-outfit kunt werken is echt heerlijk!
Terwijl je de volgende dag overmand raakt door gevoelens van woede, onmacht, angst en verdriet om de situatie waar we nu al zo lang samen in zitten.

Hierdoor waren we dit jaar erg veel op onszelf aangewezen, de hele wereld was één grote verwarring. Hoe anders iedereen voor zichzelf omgaat met de maatregelen en met de angst voor het onbekende heeft geleid tot meer verdeeldheid. Wat is er gebeurd met de boodschappen van begin dit jaar,…

Wat je ook hebt gevoeld, nog voelt of gaat voelen, het is ok.

Laat de angst, woede, verbazing, boosheid en verdriet maar komen. Druk het niet weg maar laat het er zijn. Je mag alles voelen wat je voelt. Ik hoor vaak mensen zeggen; “Ja maar ik ben niet ziek, ik heb mijn baan nog, ik ben niemand verloren, zit niet met kinderen thuis,…. ik mag niet klagen”
Dat het een ander in jouw ogen slechter vergaat betekent niet dat jij je niet af en toe ook gewoon even helemaal kut en verslagen mag voelen.

Je mag boos dat zijn dat je geen groot festival hebt kunnen bezoeken deze zomer, of dat je oud & nieuw anders wordt dan je had gehoopt. Je mag ook gewoon verdrietig zijn omdat je je vrienden of vriendinnen al zo lang niet een knuffel hebt kunnen geven, of zelfs niet hebt kunnen zien. Het is heel normaal om bang te zijn voor alles wat er nog komen gaat. Je mag zelfs ook gewoon blij zijn, omdat het eigenlijk heel goed met je gaat, dat dit jaar je juist ook veel inzichten heeft gegeven. Voel je daar ook vooral weer niet schuldig over.

December, wat vliegt het jaar voorbij. Ik laat het allemaal maar gebeuren. Alles wat er borrelt en bruist aan gevoel en gedachten mag er zijn en krijgt de tijd en de ruimte. Ik laat mijn hart en mijn hoofd lekker razen en accepteer alles wat er is. De leuke dingen maar ook zeker de minder leuke. Wordt het allemaal even teveel? Dan denk ik terug aan de boodschappen van begin dit jaar; SAMEN. Deel je gevoel met een ander, waarschijnlijk zal diegene het herkennen en kun je de last een beetje delen. Zo kan ik straks open en rustig het nieuwe jaar in en heb ik goed, zonder het weg te drukken, afscheid kunnen nemen van wat ik wil achterlaten in het afgelopen jaar. Maar sta ik ook sterker, krachtiger en dichter bij mezelf klaar om een nieuw jaar in te gaan.

Ik wens je hele fijne feestdagen,

Liefs, girl on the go